12 Φεβ 2017

H λύτρωση




Υπό άλλες περιστάσεις η βραδιά δε θα διέφερε σε τίποτα από τις υπόλοιπες. Θα ήταν μία τυπική βραδιά σε ένα ακόμα στριπτιτζάδικο της σειράς. Η παρέα η ίδια εδώ και τόσο καιρό, χωρίς προσθήκες και χωρίς απουσίες, με το ίδιο και απαράλλαχτο σε κάθε έξοδο οινοπνευματώδες ποτό να μας κρατάει συντροφιά. Η μοναδική διαφορά ήταν ότι την επόμενη μέρα θα έμπαινα φαντάρος και είχα θέσει ως στόχο στον εαυτό μου..... την ψυχολογική και συναισθηματική μου λύτρωση!

Είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε γνωστό μαγαζί στην κάθοδο της Συγγρού, είχαμε κάτσει στο μεσαίο κεντρικό καναπέ και απολαμβάναμε το show. Κορίτσια πηγαινοέρχονταν στο τραπέζι μας, ενώ κάποιοι φίλοι μου είχαν ήδη δοκιμάσει τις αντοχές τους στον πατροπαράδοτο χορό. Όχι κάτι το ιδιαίτερο όμως, απλώς αναγνωριστικές κινήσεις. Τα καλύτερα θα έρχονταν για αυτούς, ήμουν σίγουρος.......... Για εμένα όμως;

Η ώρα είχε ήδη πάει 3 το πρωί και καθώς δεν είχα δει μέχρι εκείνη τη στιγμή κάτι που να με συναρπάσει, είχε αρχίσει να με λούζει κρύος ιδρώτας. Τα χρονικά περιθώρια ήταν πλέον ασφυχτικά περιορισμένα, ενώ οι πιθανότητες να δω κάτι συγκλονιστικό περιορίζονταν στο απειροελάχιστο. Όλα συνηγορούσαν στο γεγονός ότι η ψυχολογική μου λύτρωση σε λίγες ώρες θα αποτελούσε ένα ανικανοποίητο και απατηλό όνειρο! Μέχρι εκείνη τη στιγμή…

Ο d.j. ανακοίνωσε ότι ένα καινούργιο κορίτσι θα χόρευε για πρώτη φόρα εκείνο το βράδυ στο μαγαζί. Τα φώτα έσβησαν και μία λεπτή ξανθομαλλούσα φιγούρα ανέβηκε στην πίστα.

Με το που την είδα ήταν σαν να με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα, σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Μαγνητίστηκα και δε μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω της. Δε άκουγα τι γινόταν γύρω μου, δεν άκουγα τα σχόλια των φίλων μου, δεν άκουγα τι τραγούδι έπαιζε εκείνη τη στιγμή, δε με ένοιαζε τίποτα. Με είχε μαγέψει όσο καμία άλλη και δε σκεφτόμουν τίποτα άλλο παρά εμένα σε ένα καναπέ και αυτή από πάνω μου να χορεύει αισθησιακά και εγώ να τη χαϊδεύω, λες και θα ήταν ο τελευταίος χορός της ζωής μου. Αλλά και αυτή όλη την ώρα που χόρευε κοιτούσε μόνο εμένα και μου χαμογελούσε συνέχεια. Ήταν σαν να μου ψιθύριζε με τα μάτια της και με την καρδιά της ότι αυτός ο χορός ήταν αφιερωμένος σε εμένα. Ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι αυτή ήθελα για συντροφιά εκείνο το βράδυ.

Μόλις τελείωσε, έκανα αμέσως νόημα στο σερβιτόρο. Δε χρειάστηκε όμως, καθώς η κοπέλα ήρθε κατευθείαν σε εμένα. Το άρωμά της μεθυστικό, το χαμόγελό της παραδεισένιο, τα μάτια της μελαγχολικά, το κορμί της αψεγάδιαστο και το δέρμα της βελούδινο. Δεν πίστευα αυτό που μου συνέβαινε! Ήταν ό,τι πιο τέλειο είχα συναντήσει ποτέ στη ζωή μου…

Συστηθήκαμε, χαζολογήσαμε και μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων. Εγώ, όμως, σκεφτόμουν άλλα. Ήθελα σαν τρελός να την αγκαλιάσω, να τη χαϊδέψω, να φιλήσω όλο της το κορμί και να λυτρωθώ. Αφού ήπιαμε και το δεύτερο ποτό, της πρότεινα να πάμε κατευθείαν prive, καθώς δε μπορούσα να κρατηθώ άλλο. "Θέλω σαν τρελή να χορέψω prive μαζί σου!" μου απάντησε με σπαστά ελληνικά. Με το που άκουσα αυτό, ήμουν έτοιμος να εκραγώ. Την άρπαξα από το χέρι και την οδήγησα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του μαγαζιού. Πλήρωσα το μπουγιουρντί στο σερβιτόρο και ήμουν έτοιμος να βουτηχτώ στην αμαρτία του κορμιού και της ζεστής αγκαλιάς της. Και το ταξίδι μου στον ονειρεμένο δρόμο των αισθήσεων και των παραισθήσεων μόλις είχε ξεκινήσει.

Κάθησα στον καναπέ. Τα πόδια μου σχεδόν έτρεμαν. Αυτή έβγαλε αργά, βασανιστικά και αισθησιακά το φόρεμά της. Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Περίμενα πώς και πώς να δω και να αγγίξω το πλούσιο στήθος της. Αφού με βασάνισε μερικά δευτερόλεπτα, απελευθέρωσε τα “θηρία”. Τα μάτια μου γούρλωσαν και με μιας βούτηξα πάνω τους. Ο επίγειος παράδεισος είναι εδώ και εγώ ήμουν μέλος αυτού. Επόμενος στόχος ήταν να γευτώ το λαιμό της, χαϊδεύοντας παράλληλα τα σφριγηλά και βελούδινα οπίσθιά της. Αυτή άρχισε να χοροπηδάει πάνω μου και να αναστενάζει ταυτόχρονα. Η λίμπιντό μου είχε φτάσει στα ύψη. Η κοπέλα ήταν απίστευτη! Είχε πιάσει το σωστό ρυθμό πάνω από το φουσκωμένο μου παντελόνι. «Πέντε ανεβοκατεβάσματα ακόμα και έρχεται η λύτρωση…» σκέφτηκα. Αρχίζω να μετράω αντίστροφα, αναστενάζοντας αφού ήξερα ότι αυτό που περίμενα τόσες ώρες ήταν πλέον θέμα μερικών δευτερολέπτων. Μετράω αντίστροφα.....

5.......................
4.......................
3.......................
2.......................
1.......................


ΝΤΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΙ Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι Ι ΙΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ
Φτου γαμώτο...... 7.30! Πάλι άργησα στη δουλειά!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: